Na een lange voettocht van 5 maanden over de Camino is ‘onze pelgrim’ weer terug in Werkhoven. Wat was het bijzonder om zijn inspirerende verhalen te mogen aanhoren, bij Huub en Annie aan tafel.
Op 14 april, tweede paasdag, vertrok hij om op weg te gaan naar Santiago de Compostella; tentje rugzak, kleding, wat te eten en te drinken als bagage. De eerste nacht bracht hij door in het mooie nieuwe tuinhuis bij ons parochiecentrum.
Hij begon aan een pelgrimstocht van 2700 km. Hoe kon je op dat moment overzien waar je aan begon? Iedere dag zo’n 30 km lopen, soms zwaar leunend op je doorzettingsvermogen. Mede afhankelijk zijn van de goedwillendheid van je medemens, waar het gaat om het verlenen van onderdak of de goedkeuring om je tentje in hun tuin te mogen opzetten. Die enkele keer dat er een heerlijke maaltijd aangeboden werd, was dan tevens een fijne gelegenheid voor weer eens een goed gesprek.
Zijn ervaring is dat er eigenlijk zoveel goedheid schuilt in de mens, zoveel hulpvaardigheid; dat had je eigenlijk niet voor mogelijk gehouden. De refuges (de speciale herbergen langs de route waar je voor lage prijze de nacht kunt doorbrengen) zijn slechts gelegenheden om te eten en te slapen en blinken niet uit door comfort. Je neemt dus dat stapelbed en veel ‘burengerucht’ voor lief. Je bent immers zo ongelooflijk moe… slapen doe je toch wel.
Tijdens de hele tocht ben je volkomen aangewezen op jezelf; en moet je soms zware weersomstandigheden trotseren. Tot tweemaal toe was er een hittegolf van boven de 40 graden.
Wat brengt je ertoe om zo’n grote uitdaging aan te gaan, hoe groot is je motivatie om dit te volbrengen, ook dit kwam ter sprake. Voor mij was het ontroerend om het verhaal te horen hoe hij uiteindelijk tot de beslissing is gekomen om op deze wijze diepgaand in zichzelf te zoeken: ‘hoe nu verder met mijn leven’.
Nu bij zijn terugkomst zie en spreek ik een pelgrim die zegt op een kruispunt in zijn leven te staan. Ik hoop hem ooit nog een keer te mogen ontmoeten en dan van hem horen hoe het met hem gaat.
Gerda Willemse
foto: spaansesteden.nl
De op 21 april jl. overleden paus Franciscus heeft iedereen opgeroepen om in het jubeljaar 2025 op pelgrimstocht te gaan en de focus op ons spirituele leven te vernieuwen; om pelgrims van hoop te worden.
Hoe toepasselijk is hierbij het verhaal van de pelgrim die op zondagmorgen 13 april op weg ging naar Santiago de Compostella en voor zijn eerste stop aanbelde bij het parochiecentrum van Werkhoven.
Toevallig was daar op dat moment Joke van de Vendel aanwezig. Zij belde direct met Huub de Gier, die al 30 jaar lid van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob is en zelf die tocht gelopen heeft.
Nadat de kennismaking tussen de twee pelgrims had plaatsgevonden, werd de eerste stempel gezet in de pelgrimspas (het belangrijkste kleinood voor de pelgrim). Nu nog een plek om te overnachten… Onze gast had zelf bedacht dat hij wel kon slapen onder het mooie rieten kapje in de tuin, maar dat was bij nader inzien niet ideaal.
Gelukkig staat er sinds kort een prachtig tuinhuis. Met kunst en vliegwerk hebben ze hier een slaapplaats gecreëerd.
Na een ietwat onrustige nacht, veroorzaakt door het slaan van de klok en de vogeltjes die hem al weer vroeg wekten, kon de pelgrim na een warme kop koffie en een boterham zijn weg vervolgen; uiteraard voorzien van de nodige routesuggesties van Huub.
De pelgrim kreeg waar hij op hoopte: een hartelijke ontvangst en een eenvoudig maar gastvrij dak boven zijn hoofd. Een mooi begin van de lange tocht over de Camino naar Santiago de Compostella.
Gerda Willemse
Heb je er wel eens over nagedacht,
wat er gebeurt als je door een kerkdeur naar binnen gaat?
Heb je er wel eens bij stil gestaan
dat deze deur een verbinding is van twee werelden?
Aan de ene kant van de deur ligt het rumoerige, dagelijkse leven van werken en zakendoen.
Het leven met zijn zorg en zijn gezelligheid.
Het leven waarvan wij genieten met zoveel goeds en ook met zoveel kwaads, narigheid, leugen, bedrog en achterdocht.
Aan de andere kant, de ruimte waar wij, met al onze onrust en onze zorgen, tot rust kunnen komen.
In die ruimte is het licht anders.
Het wordt getemperd door gebrandschilderde ramen,
door de sfeer van beschouwing en gebed, van dieper en anders zien.
Die ruimte is indrukwekkend door haar sterke muren,
de oprijzende pilaren en de hoge gewelven.
We zijn in het huis van God,
waar alles wijst naar zijn goedheid, naar zijn barmhartige liefde.
Dat is de ervaring van vele toevallige bezoekers, pelgrims en toeristen.
Het moge de ervaring zijn van elke kerkganger, die door de kerkdeur naar binnengaat.
bron: naar Romano Guardini
Elke zes weken sturen wij een nieuwsbrief met nieuws en activiteiten uit onze parochie en de H. Suitbertusparochie waar we mee samenwerken.
Als u deze gratis nieuwsbrief ook wilt ontvangen kunt u dit formulier invullen.
Tip voor de redactie?
Heeft u interessant nieuws of een activiteit in uw gemeenschap, vertel het ons via dichtbij@2parochies.nl!
De redactie maakt voor elke nieuwe editie een selectie uit alle inzendingen.
