R.K. Parochiekerk O.L.V. ten Hemelopneming: Door ’t Goy, voor ’t Goy

Het was in het jaar 1863: de Goyenaren waren al enkele eeuwen aangewezen geweest op kerken in de omtrek, maar vonden het toen hoog tijd om weer een eigen Rooms Katholieke parochie te vormen, met een eigen kerkgebouw.

Ze namen het heft in eigen handen: er werd geld ingezameld, er werden plannen gemaakt en vele hindernissen overwonnen. Nadat koning Willem III toestemming had gegeven en de aartsbisschop de doorslag gaf over de plek van de toekomstige kerk, stonden alle seinen op groen.

Omdat het nog jaren zou duren voordat een definitieve kerk gebouwd zou zijn, werden in 1866 alvast een houten noodkerk en een tijdelijk verblijf voor de pastoor gebouwd. Katholiek ’t Goy had voor het eerst sinds ongeveer 270 jaar weer een eigen kerkgebouw.

In 1867 werd er begonnen met de bouw van een pastorie, en in 1870 met de bouw van de kerk. In 1871 was de bouw klaar, werd de kerk gewijd en was de Goyse parochiekerk Onze Lieve Vrouw ten Hemelopneming een feit. Het “Nieuwe Goy” werd er vervolgens omheen gebouwd.

In de ruim 150 jaren die volgden moest de parochie met zijn tijd mee: de pastorie verdween en kwam er een nieuwe, en de strikte splitsing in een vrouwen- en een mannenkant in de kerk verdween. Muurschilderingen werden weggestuukt en de beelden verdwenen uit de kerk (de “Tweede beeldenstorm” in de jaren 60) , maar die beelden kwamen later ook deels weer terug (want wie wat bewaart, die heeft wat).

Andere dingen veranderden niet: na de H. Mis net buiten de deur of bij de koffie napraten en het nieuws doornemen is nog steeds vaste prik.

Anno nu is het kerkgebouw nog steeds in prima staat: het wordt keurig onderhouden en kan nog vele jaren mee met weinig kosten. Ook het vrij toegankelijke kerkhof ligt er strak bij een weerspiegelt een stukje Goyse geschiedenis. Dit alles door de inzet van vele vrijwilligers: dat was al zo in 1863, en dat is nu niet anders.

Sommige dingen veranderen gelukkig nooit …..